Manşet

29 adam patformanın ayaqlarında ilişib qalan ikinci qayıqda, demək olar ki, 12 saat keçirdi. Onların bəxti daha çox gətirdi. Hamısını xilas etmək mümkün oldu. Qayığa minməyə macal tapmayan 3 adam yanan platformada qaldı. Onların səsi hələ də qulaqlarımdadı: "Yalvarırıq, bura su çiləyin, istidən öləcəyik"... Gəmilər platformaya su çiləyə bilmək üçün növbə ilə ağzın dalğaları yarmağa çalışdı. Bu səhnə yaddaşımdan ömürlük silinən deyil.
Siz o xəbərlərdəki görüntülərə aldanmayın: bir neçə gəmi əla hava şəraitində platformadakı yanğını söndürür. Hadisə heç də belə cərəyan etməyib, hər şey qat-qat pis idi.
Mən hələ digər platformada suya düşənlər barədə danışmıram.
Və ən İYRƏNCİ - xəbəri nə cür çatdırmağı dəqiqləşdirmək üçün "böyük dayıların" ardı-arası kəsilməyən zəngləri idi. Sən bütün gücünü toplayıb qaranlığa zillənir və fənərlə kimisə göməyə, kimisə xilas etməyə çalışırsan. Onlarsa səni hər dəqiqə başı zəng edərək dəng edirlər ki, yaşananlar barədə nəyi danışmaq olar, nəyi yox. Bilirsiniz nə var? Əbləhlər, görüm sizi gəbərəsiniz! Bu, Denisin söylədiklıridi. Mən də eyni sözü təkrarlayıram: Görüm sizi gəbərəsiniz, əbləhlər!!!

Sonra neftçilərin həmkarlar komitəsini yavaş-yavaş dağıtdılar. Bu işdə alçaq bp şirkəti də hökumətə yardım elədi. Böyük pullar gələndən sonra balaca adamların ölməyi heç kimin gözünə görünmürdü.


Vətənə bu cür anormal xitabdansa, cəsarət göstərib onu bu kökə salanlara hiddətlənmək lazımdır. Onlara üsyan püskürmək, hər kəsi belə bir etiraz ruhuna kökləmək lazımdır. Bunu bacarmırıqsa barı haqsız yerə vətənə yüklənməyək, onu günahkar, müqəssir çıxarmayaq.
Vətən neyləməlidir, onun dağı, daşı, gölü, çayı, dənizi, meşəsi gəlib adamlarının yerinə şərlə döyüşməlidir? Axı vətəni vətən edən onun insanlarının haqq, ədalət uğrunda mücadilə əzmidir. Onun insanlarının etiraz ruhudur. Şərə qarşı dirənişidir. Yoxsa bir ölkədə hakim sifarişli qərar çıxarmaqdan, çinovnik büdcəni talamaqdan, həkim xəstənin ağrıyan yerindən əvvəl onun cibinə baxmaqdan, müəllim seçki qutusuna topa-topa bülleten atmaqdan, şair orden-medal üçün şah qapısında yatmaqdan utanmasın, sən də götür yaz ki. Şahdağ, Göygöl, xan Araz, nə bilim, İsmayıllı meşələri, mən sizi sevməkdən utanıram, niyə bu qədər haqsızlıq baş verir?!
Bilmirəm fikrimi izah edə bildimmi? Anlada bilmədimsə üzrlü sayın. Bir də üzrlü sayın ki, bu qədər uzun yazdım.


